Na een korte opleiding aan de academie van Brugge ontwikkelt de Belgische schilder Leon Spilliaert rond 1900 een bevreemdende en verstorende symbolistische stijl die doet denken aan het werk van de Noorse schilder Edvard Munch (1863-1944). Ook vertoont zijn werk verwantschap met het expressionisme en surrealisme. Spilliaert schilderde vooral landschappen, met een voorliefde voor bomen, en vond na 1909 veel inspiratie in het dagelijks leven. Ook schilderde hij portretten, figuren en stillevens. Spilliaert was een meesterlijk aquarellist, die met sobere middelen de essentie van zijn onderwerp wist weer te geven. Hij woonde lange tijd in Brussel en maakte reizen naar Nederland, Frankrijk, Engeland en Duitsland. Verscheidene Belgische en internationale musea hebben Spilliaerts werk opgenomen in hun collectie.