Sluit menu
Sluit menu
De familie van de genreschilder en schrijver Francesco Mosso had belangrijke positie binnen de Turijnse bourgeoisie. Een carrière als schilder lag aanvankelijk dan ook niet voor de hand: hij werd naar de universiteit van Turijn gestuurd om er rechten te studeren. Al snel echter verkoos hij de kunst boven het recht en schreef hij zich in bij de Accademia Albertina delle Belle Arti in Turijn. Hier volgde hij lessen Enrico Gamba (1831-1883), maker van landschappen en historie-, genre- en dierstukken, bij de historieschilder Andrea Gastaldi (1826-1889) en de genreschilder Alberto Maso Gilli (1840-1894). De landschapschilder Marco Calderini (1850-1941), studiegenoot en de eerste biograaf van Mosso, schrijft dat Mosso voor zijn artistieke vorming van veel belang hechtte aan de bestudering van de oude en moderne meesters. Hij bezocht hiervoor musea en tentoonstellingen, die hij op zijn regelmatige reizen naar Florence, Napels, Nice en Beaulieu bezocht. In 1876 vestigde Francesco Mosso zich in Rome, waar hij Cesare Maccari (1840-1919), schilder van portretten, historiestukken en genretaferelen, en beeldhouwer, als leermeester kreeg. De jonggestorven Mosso heeft maar weinig werk nagelaten. ‘Femme de Claude’ (collectie Galleria Civica d’Arte Moderna, Turijn), voorstellende een jonge vrouw op een sofa in haar boudoir en voor het eerst gepresenteerd op de ‘Promotrice delle Belle Arti’ in Turijn in 1877, wordt gezien als zijn belangrijkste werk. Een gezicht op Pozzuoli en enkele op Sorrento tonen dat Mosso tevens een begaafd landschapschilder was.
