Alexander Hugo Bakker Korffkunstenaar • kunstschilder • aquarellist • tekenaarDen Haag 1824-1882 Leiden

Alexander Hugo Bakker Korff werd in 1824 in Den Haag geboren en volgde vanaf 1844 les aan de Academie van Den Haag en Antwerpen, waarna hij zich in 1856 in Leiden vestigde. Aanvankelijk schilderde hij Bijbelse en mythologische voorstellingen in een romantisch-classicistische stijl, maar in 1859 stapte hij over op een ander genre. Hij verlaat het historische genre, breekt met de academische conventies en bekwaamt zich in het uitbeelden van intieme tafereeltjes in de sfeer van Hildebrands Camera Obscura. In een uiterst precieze stijl schildert hij kleine, huiselijke tafereeltjes waarin het onderwerp de ‘menselijke komedie’ is. Hiervoor zaten zijn deftige, ongetrouwde zusters, met wie hij samenwoonde, model. Meestal waren de dames gekleed in 18e-eeuwse kleding, waarvan Bakker Korff een hele verzameling had in zijn atelier. Omringd door allerlei bric-à-brac in een overvol interieur, voerde hij hun leventje en vaste gewoonten ten tonele. Altijd met humor en lichte ironie, die hij vatte in geestige titels als ‘De tantes gaan op reis’, ‘Een kop bouillon en een glas port’ of ‘La politique au déjeuner’. Niet alleen vanwege de technisch verfijnde stijl maar zeker ook vanwege de ironie werd het werk van de schilder snel zeer populair en menig ‘Bakker Korffje’ vond zijn weg naar kunstkopend publiek in binnen- en buitenland.

Bakker Korff moet grote bewondering gehad hebben voor de 17e-eeuwse fijnschilders Gerard Dou en Gabriël Metsu, die in zijn woonplaats Leiden werkten. Net als zijn voorgangers besteedde Bakker Korff veel aandacht aan de stofuitdrukking van de voorwerpen op zijn schilderijen; kleding van zijde en fluweel, glas, koper en porselein gaf hij perfect weer. Zijn schilderijtjes, meestal niet groter dan een A4-tje, zijn kleurrijk en afgewogen in hun compositie. Dat hij op zo’n klein formaat werkte werd wel eens in verband gebracht met zijn bijziendheid, maar het beantwoordde in ieder geval aan de smaak van het publiek. Overigens werkte Bakker Korff soms ook naar foto’s, maar dit was niet iets waar hij te koop mee liep. Het waren dit soort schilderijtjes die een tijdgenoot in de ‘Kunstkronijk’ deed opmerken: ‘De voorstelling is zoo uit het leven gegrepen, dat wij in de verzoeking zijn er eene geschiedenis bij te droomen.’

Bakker Korff was lid van de Haagse Pulchri Studio en kreeg, na een zeer succesvolle tentoonstelling in Brussel in 1870 de Leopoldsorde uitgereikt. Hij gaf les aan onder anderen J.H. van Rossum du Chattel en J. Zuidema Broos. De schilder overleed in 1882. In de necrologie van Bakker Korff in De Nederlandsche Spectator schrijft letterkundige Carel Vosmaer: ‘Tot het laag komieke is hij nooit gedaald, tot karikatuur en scherpen spot niet overgegaan. De scherts blijft bij hem altijd van goeden huizen, en mild van harte.